بسم رب الشهداء و الصدیقین …
جانباز شهید مسعود مددخانی …
۲۱ بهمن سال ۱۳۴۷ زمینی شد …. همین چند روز پیش هم آسمانی … (۱۶ فروردین ۱۳۹۳) .
اسمش در شناسنامه مسعود بود ، ولی خانواده بهروز صدایش می کردند …
مسعود سال ۷۴ با گروهی از دوستانش مأموریت داشت … مأموریت از ستاد احیای
امر به معروف و نهی از منکر … روی پاساژِ در حال ساختی، با قاچاقچی های
مواد مخدر درگیر شدند … در اثر ضربه ای که با میله به او زدند ، از ارتفاع
۱۶ متری سقوط کرد … کسانی که آن صحنه را دیدند ، می گقتند : مسعود دیگر
مُرد ! … اما نه … خدا می خواست علاوه بر توفیق شهادت توفیق جانبازی را هم
نصیبش کند …حیف بود که مسعود به این زودی شهید شود …
از آن روز شد جانباز ضایعات نخاعی …
سال ۷۸ با بانویی آسمانی ( بخوانید فرشته ، بخوانید پروانه ی بر گِرد شمع
….) ازدواج کرد … هنوز چند ماهی از ازدواجشان نگذشته بود که برای دفاع از
انقلاب و اسلام ، در درگیری های خیابانی فتنه ۷۸ ، دوباره جانباز شد … ضربه
کار خودش را کرد … پلاتین هایی که از مجروحیت قبلی در ستون فقراتش جا خوش
کرده بودند ، شکستند …
تازه عروس اما ، به قدری عاشقش بود که این اتفاق هیچ تاثیری بر زندگی آسمانیشان نگذاشت … روز به روز به هم وابسته تر می شدند …
سال ۸۸ هم ، برای دفاع از ولایت به میدان آمد … و دوباره ضربه و دوباره …
عشقش در این دنیا ، آقایش بود … حضرت سید علی … آلام خانه نشینی و از صبح
تا شب در بستر ماندن را ، عکس های آقا (که چقدر زیاد و زیبا بودند روی
دیوارهای خانه ) التیام می داد … همیشه نگاهش به نگاه آقا بود …
این اواخر دیگر به تمام معنا زمین گیر شده بود … مخارج سنگین بیمارستان و
جای خالی حمایت های بنیاد شهید ، باعث شد خانه را بر بیمارستان ترجیح دهد …
۳ فروردین ، شرایط به قدری وخیم شد که دیگر نمی توانست در خانه بماند … با
خانه وداع کرد … خانه ای استیجاری که ۳۸ سال مأوای او و خانواده اش بود …
به همسرش گفت : می روم و دیگر پایم را در این خانه نمی گذارم … و رفت … و پر کشید ….
پیش نمایش طرح (کلیک کنید)
پیام شهید :
همیشه می گفت : چرا بچه ها سکوت کردن؟ چرا هیچی نمیگن ؟ کجان پس؟
این همه آدم میان تشییع پیکر شهدای گمنام … اونوقت موقع عمل ، همه ساکتن!
چرا در برابر این همه فساد ، این همه بی حجابی ، این همه بی عدالتی … هیچی نمیگن؟!
می گفت : فقط نذارید خون بچه ها پایمال بشه … (دوستان شهیدش رو می گفت …
خودش هم وقتی ۱۴ ساله بود ، در عملیات والفجر ۸ شرکت کرد و درصدی هم
شیمیایی شد …)
خودش هر وقت بیرون می رفت ، تذکر می داد … مهربان و نرم … همیشه هم تاثیر داشت …
یک بار توی خیابون داشتن دخترخانمی رو به زور سوار ماشین می کردن و او هم
با صدای بلند فقط جیغ می زد … مسعود بی معطلی جلو رفت … براش مهم نبود چه
اتفاقی میخواد بیفته …
بالاتر از مرگ که نیست دیگر …! مرگ که چه بگویم … شهادتی که همیشه آرزویش را داشت …
پی نوشت ۱ : آرامگاه ابدی شهید : بهشت زهراء(سلام الله علیها) تهران . قطعه ۵۶ ، ردیف ۶۰۵ ، شماره ۱۵
پی نوشت ۲ : مراسم وفات حضرت ام البنین سلام الله علیها و یادبود شهدای امر به معروف و نهی از منکرطلبه شهید علی خلیلی و جانباز شهید مسعود مددخانی
با سخنرانی حضرت آیت الله جاودان و مداحی برادر میثم مطیعی
یکشنبه ۲۴ فروردین ، ساعت ۲۰:۴۵
اتوبان شهید چمران ، پل مدیریت
دانشگاه امام صادق (علیه السلام)
از تمامی دلسوختگان و عاشقان اهل بیت دعوت می گردد در این محفل نورانی شرکت بفرمایند.
